Ina’s missie online werken ‘on the go’ gestart!

Corona heeft heel wat teweeg gebracht in de wereld. Veel negatiefs, maar ook wel wat positiefs. Het virus heeft bijvoorbeeld een enorme impact gehad op de manier waarop we werken. En voelde het thuiswerken in het begin nog erg als 'gedwongen' en 'tijdelijk, want dat kan toch nooit lang duren'. Inmiddels hebben velen de voordelen van het thuiswerken ontdekt. Nu, twee corona jaren later, is hybride werken het nieuwe werken. Hybride staat voor de combinatie tussen thuis, op kantoor of elders werken en tussen fysiek en digitaal werken, afhankelijk van de werkzaamheden. Mijn ervaring is dat deze nieuwe vorm van werken zorgt voor een betere balans tussen werk en privé en tevens voor het verhogen van de productiviteit en het werkgeluk. De nieuwe werkwijze geeft de noodzakelijke flexibiliteit en toekomstbestendigheid in een veranderende wereld. 

Klinkt mooi, zul je zeggen, maar hoe dan? Het veranderingsproces naar hybride werken is best complex en vraagt om een integrale benadering van ICT, mens en organisatie en huisvesting. De bereidheid van werkgevers én werknemers om mee te gaan naar een andere manier van werken is een belangrijke voorwaarde voor een succesvolle implementatie. In veel gevallen blijven organisaties vaak steken bij efficiency-redenen als het verminderen van het aantal vierkante meters kantoorruimte, het verminderen van reistijd en reductie van CO2-uitstoot. Dit zijn over het algemeen geen argumenten waar werknemers warm voor lopen. De opgedane ervaringen in de afgelopen tijd geven echter ook zicht op doelstellingen in de sfeer van een betere werk-privébalans, meer autonomie en meer ontwikkelingsmogelijkheden. En dat zijn doelstellingen die werknemers raken en het draagvlak vergroten. Volgens mij zijn hierbij voor beide kanten voldoende aanknopingspunten om verandering daadwerkelijk te realiseren. Natuurlijk is hybride werken niet voor alle beroepen mogelijk. Toch vind ik terug op internet dat 4 op de 10 Nederlanders dat wel zou kunnen. 

Ik heb er dus voor gekozen om (nog) niet in Zweden te gaan werken. Ik spreek de taal niet goed genoeg. Daarnaast hou ik erg van mijn werk voor de goede doelen in Nederland. Ons huis in Värmland ligt me echter ook na aan het hart. En zelfs zie ik mezelf samen met Peter nog wel andere reizen maken binnen en buiten Scandinavië terwijl ik gewoon doorwerk. Flexibiliteit is en blijft dan belangrijk. Ik heb er dan ook voor 2022 mijn missie van gemaakt om een vorm van hybride werken te vinden die veiligstelt dat ik flexibel kan blijven. Ik heb, na een intensieve zoektocht (want een huis vinden in Nederland valt helemaal niet mee), een kleine betaalbare woonruimte gevonden in Culemborg. Deze stad ligt centraal in Nederland, beschikt over een treinstation en ook tijdens vrije uren is het er leuk vertoeven. En ..., ook niet onbelangrijk, in nog geen 20 minuten zit ik bij mijn kids in Utrecht. De eigenaresse van de woning in Culemborg heeft (zoals zoveel Nederlanders) de beschikking over (te)veel m2 woonruimte. Gemiddeld heeft de Nederlander 65 vierkante meter huis per persoon. Daarmee wonen we een stuk ruimer dan Duitsers, die zo'n 46 vierkante meter per persoon hebben. Een Brit moet het gemiddeld met 44 vierkante meter doen. Daarom heeft de eigenaresse besloten tot 'woningsplitsing'; een begrip in opkomst. Een oplossing waar nog niet veel aan wordt gedacht, maar die in de huidige Nederlandse woningcrisis één van de oplossingen kan zijn om meer mensen aan betaalbare woonruimte te helpen. Klik maar eens op onderstaande link om hierover wat meer te lezen.

Ik heb dus de beschikking over een rustige afsluitbare zolderruimte en een zeer snelle internet verbinding. Een mooie Nederlandse werkplek dus. Mijn plan is om in 2022 6x naar Nederland te reizen om daar 1/3 van mijn totale werktijd te besteden. In deze tijd kan ik deelnemen aan fysieke vergaderingen, meehelpen bij de organisatie van evenementen en uitvoeren van werkzaamheden die echt niet online kunnen. Een mooi plan en of het gaat lukken? Ik hou jullie op de hoogte ....

Ina