Kan de stilte misschien wat harder?

We zijn weer terug! Het huis in Reeuwijk is door een hele lieve nieuwe jonge bewoonster betrokken. Het voelde fijn om plaats te maken voor iemand die de ruimte en het nieuwe begin goed kan gebruiken in een tijd waarin het vinden van woonruimte voor jonge mensen op z'n zachtst gezegd niet meevalt. We hebben 'afscheid' genomen van buren en kennissen. En op de valreep zijn we geïnterviewd door de regionale krant "Kijk op Bodegraven en Reeuwijk". We staan er paginagroot in met ons verhaal over het Zwedenavontuur. 

Met een volle aanhangwagen (waar gaan we al die spullen laten? 😉) hebben we, tijdens opnieuw oplaaiende corona golven in Europa, de reis weer aangevangen en zijn we moe maar zonder kleerscheuren aangekomen in het mooie Torkilsbyn in Värmland. De buurtjes hebben ons met open armen, een luisterend oor, koffie en kaneelcake ontvangen. Wat een heerlijkheid! Het voelt steeds meer als thuiskomen. 

De natuur is 'stil' in Torkilsbyn. De bomen zijn voor het grootste gedeelte hun blad verloren. Over de woudreuzen heen hangt een dikke grijze wolkendeken waaruit regelmatig regen valt. De herten en elanden hebben zich, waarschijnlijk vanwege het feit dat voedsel wat dieper in het bos nog te vinden is of misschien ook wel vanwege het jachtseizoen, teruggetrokken uit ons zicht. Slechts wat kleine wintervogeltjes vliegen af en aan op de vetbollen die we voor ze hebben opgehangen. Sommige dieren zoals spinnen, muizen en vliegen zoeken de warmte wat meer in de huizen op. Laat moeder natuur ons tijdens wandelingen in andere seizoenen meestal van de ene verbazing in de andere vallen en geeft ze ons telkens inspiratie voor de dag, nu zwijgt ze in alle talen. De hele omgeving lijkt zich schrap te zetten en voor te bereiden op de komende winter. En dat doet ze in stilte; het is nu stiller dan stil.

En dat is wel even een tegenstelling met al het geluid in Nederland. Daar is stilte ver te zoeken. Überhaupt leven we in een wereld van afleiding. Op internet is te lezen dat dat negatieve effecten op de gezondheid kan hebben. De wereld gezondheidsorganisatie noemde ooit geluidsvervuiling zelfs een plaag. Uit verschillend onderzoek blijkt dat stilte uitstekend werkt voor je brein waardoor je beter presteert. Zo wordt stress en spanning verlicht, daalt de bloeddruk, worden sneller nieuwe hersencellen aangemaakt en wordt diep en creatief denken gestimuleerd. Dat belooft dus wat.

In ieder geval genieten we nu van de rust die we op dit moment even nodig hebben na de drukke tijd in Nederland. Langzaam krijgen we echter ook zin in een hernieuwde voortzetting van ons avontuur. Onze high fives wachten. Een ongeduldig waakvlammetje brandt. Het voelt als wachten in een stille zee op de ultieme golf die gaat zorgen voor een nieuwe versnelling, nieuw plezier en nieuwe spanning. Geduld is echter nog steeds een schone zaak.