Leven in twee werelden

Begin april 2021 keerden we weer terug naar Nederland na een heerlijke en bijzondere winter in Zweden. Omdat corona nog in volle hevigheid heerste in heel Europa leek het ons verstandig om ons voor de terugreis te laten testen. Want als we het internet mochten geloven werd er aan de grenzen streng gecontroleerd en werden en fikse boetes uitgedeeld. In een keurige kleine kliniek in Bengtfors werd de test afgenomen door ontzettend aardig en behulpzaam personeel dat ook echt de tijd voor ons nam. Het kostte wat, maar we hadden dan ook wel wat. Vol trots verlieten we Bengtfors met een fraai negatief corona certificaat op zak dat we vervolgens aan niemand en bij geen enkele grens hebben hoeven tonen 😉. Eenmaal over de grens in Nederland was daar die oude en vertrouwde omgeving die we zo goed kenden. De geel met zwarte kentekenplaten, de bewegwijzering met al die bekende plaatsnamen, de vijfbaans snelwegen die rondom de grote steden altijd en eeuwig vollopen, zelfs in corona tijd. Bij Utrecht kwamen we dan ook in een file terecht wat ons bijna een uur vertraging opleverde.  

Thuisgekomen gingen we netjes tien dagen in quarantaine en lieten we de Jumbo onze boodschapjes brengen. Wat een luxe. En wat was het fijn om weer die Hollandse producten te kunnen kopen die we in Zweden hebben moeten missen. Natuurlijk was ook het weerzien met familie, buren, vrienden en kennissen hartverwarmend. Fijn om overal weer iedereen te kunnen verstaan en alles te kunnen lezen. En fijn ook om alles wat nodig heel dicht, vaak op loop- of fietsafstand, in de buurt te hebben. We hadden namelijk een hoop te doen. Ons wachtte vaccinaties, tandartsbezoeken, bevolkingsonderzoeken en APK keuringen (die laatste voor de auto 😉). 

Toch, na enkele dagen al, vielen ons dingen op, waarvan we ons voorheen nooit zo bewust waren. Zo was er dat vreemde wat chemisch aandoende zoetige geurtje dat 's ochtends vroeg in de lucht hing, de enorme hoeveelheid geluid 24 uur lang veroorzaakt door snelweg, treinen en vliegtuigen en het water dat er toch heel anders uitzag dan dat uit  het meer achter ons huisje in Zweden. Fijn; dat praatje met een buurman die je al vrij snel tegen het lijf loopt als je naar buiten gaat. Minder fijn; een kop koffie in de tuin echter omringd door veel meer geluiden dan alleen de vogeltjes en de wind. Fijn;  dat alles wat je nodig hebt, inclusief de mensen die je lief zijn, dicht in de buurt is. Minder fijn;  die haastigheid en irritatie van Nederlanders in winkels of onderweg als het hun niet snel genoeg gaat. Een vreemd gevoel overviel ons. Het gevoel te leven in twee werelden met allebei zowel heel veel voor- als nadelen.  Toch voelden we de balans al lichtelijk overhellen .....