Vervolg winterreis: Östersund & Ljungdalen

Vanuit het prachtige Dalarna reden we verder noordwaarts richting Jämtland. En hoe verder onze reis vorderde hoe dikker het pak sneeuw leek te worden waaronder de bosrijke en steeds bergachtiger omgeving schuil ging. De dikke witte deken deed de takken zo nu en dan doorbuigen tot aan de grond. 

Na een paar uur lang van het ene prachtige landschap het andere in te zijn gerold ontwaakte de dichter in mij. Ik moest denken aan een workshop die ik kortgeleden in Nederland volgde, waarin ik samen met enkele collega's werd ingewijd in de geheimen van de Haiku. Haiku is een Japanse dichtvorm die toevallig ook in Zweden enorm populair is. Haiku-dichters zijn overal in het land te vinden en er is zelfs een landelijke Haiku vereniging. Het meest populair is het schrijven van de vrije Haiku, bestaande uit drie regels, één kigo (seizoensgebonden woord of zin) en zo weinig mogelijk woorden. Het prachtige sneeuwlandschap in mij opnemend dichtte ik:

Sneeuw

Kristallen dwarrelen
'n dikke laag liefdevolle zachtheid
Vluchtige vrede

Östersund was voor Peter en mij geen onbekende stad. We waren er al eens eerder. De stad ligt in de bergachtige gebieden van Midden-Zweden, in de provincie Jämtland. Als één van de meest centraal gelegen steden claimt Östersund HET middelpunt van Zweden te zijn. 

De stad werd in 1786 gesticht door Gustav III die zijn invloed op de handel in Jämtland wilde uitbreiden. De inwoners van het gebied dreven namelijk een uitgebreide en zeer winstgevende handel. En Peter en ik kregen de indruk dat ze dat tot op de dag van vandaag nog steeds doen. Östersund is een stad met veel bedrijvigheid en een prima infrastructuur. De stad ademt zakelijke luxe en commerciële gezelligheid. 

Östersund werd in 1997-2017 door de gemeente en het bedrijfsleven in de markt gezet als de Zweedse "Winterstad". Wintersport heeft er een lange geschiedenis en Östersund heeft in de loop der jaren verschillende winterse wereldkampioenschappen georganiseerd, zoals biathlon, skioriëntatie en schaatsen. Tevens vonden er de Zweedse kampioenschappen in langlaufen en sneeuwscootercross plaats. Östersund heeft zich drie keer, samen met Åre, aangemeld om de Olympische Winterspelen te organiseren, maar kreeg de opdracht tot nu toe niet. 

De stad ligt aan het meer Storsjön. Het is het op 4 na grootste meer van Zweden met 464 km² in oppervlak. Op de diepste plek is het meer 72 meter diep. Er wordt beweerd dat er in het meer een monster leeft, genaamd Storsjöodjuret.

Bevestigingen kunnen we dit niet. Op het moment dat wij de stad bezochten was het voor het monster namelijk onmogelijk zich te laten zien; het meer was bedekt met een dikke laag ijs. Op het dichtgevroren meer vinden in de winter veel activiteiten plaats. Uiteraard kan er worden geschaatst, maar ook zijn er sneeuwscooterpaden, wordt er op het ijs gezeild en behoort ijsvissen tot de mogelijkheden. We zagen er tijdens een eerder bezoek zelfs een paard met een slee erachter op het ijs.  Kortom: Östersund is een levendige stad waar je je dagenlang kunt vermaken. Wij zijn er dan ook zeker niet voor het laatst geweest. 

Vanuit Östersund keerden we terug naar de grens van Jämtland naar het dorp Ljungdalen. Hier wonen slechts 180 mensen. Het is een plek waar bos en hoge bergen elkaar ontmoeten. Men vindt er de hoogste toppen van Zweden ten zuiden van de poolcirkel, te weten Helagsfjället en Sylarna. Het appartement waar we verbleven lag direct naast een skipiste. Een 3-stoels kabelbaan bracht skiërs langs ons raam naar 9 pistes van verschillende niveaus. Er heerste daardoor een heerlijke wintersport vibe.

De grote stad lieten we achter ons en de stilte en de rust in dit kleine dorp was ook wel weer heel fijn. En hoe kun je in de winter beter genieten van een mooie omgeving in een dergelijk machtig berggebied dan op de sneeuwscooter. We huurden er één en gingen een dag dik ingepakt op pad. Eerst was het nog wat onwennig, maar al gauw gingen we als de brandweer en kwamen we op bijzondere plaatsen die alleen op de sneeuwscooter bereikbaar zijn. We verbaasden ons over het feit dat de Ljungdalsfjällen toch nog heel veel leuke huizen en stuga's rijk is. En met maar liefst 610 kilometer aan sneeuwscooterpaden is het gebied goed bereikbaar en begaanbaar. Eén dag scooteren is echter eigenlijk niet genoeg om het hele gebied te verkennen, maar we hebben ontzettend genoten. Onderweg kwamen we een hondenslee, langlaufers en uiteraard andere sneeuwscooteraars tegen. De volgende foto's geven een impressie. Het was een fantastische ervaring! 

Ljungdalen zelf is een heel klein dorp, maar het herbergt toch ook weer leuke verrassingen. We ontdekten er een klein restaurantje waar we opkeken van de heerlijke plaatselijke keuken; we aten er zeer smakelijke rendier en eland gerechten. In Ljundalens Hemslöjd Café troffen we allerlei mooie handgemaakte producten uit de streek aan. Een lekkere kop koffie en een leuk praatje met de dame achter de toonbank maakte de beleving compleet. Zweden wat ben je toch mooi, in de winter versierd met een dikke laag liefdevolle zachtheid.